karanlık sözler yazdım hayatım hakkında, 2013ten bugüne
yaşamak kadar
durmak bir anda
zamanın üzerimden geçmesini beklemek
ve saniyeler kadar incelmek her günde
çok zor
çok zor
katlanmak kendime
kesmek istiyorum telleri
takılmamı elimine edip atlamak
kesmek istiyorum yaşayan yerlerimden bedenimi
bir ölüyüm çoktan
çoktan bir ölüyüm
ve çok zor yaşamak
anlatıyorum
biliyorum
bilmesen bunu, şımarıklık dersin
utanıyorum acımdan
uutanıyorum şiirlerden
benim olanlar ve olmayanlar
acılarından utanıyorum
acılarımdan da
gerçekten ölenler
patlayanlar
kendini yakanlar
çocuğu ölenler
cezaevinde doğanlar
diyorum ne zor iş kendim kalmak bunca işin arasında
ne büyük bir dert katlanamayan bir bedene sahip olmak
ağdaya katlanırım
yakılmaya da
derim acı eşiği yüksek
güçlü sananlar yıkılmam sanır
dik duran hiçliğim
şimdi son bir şiir yaşayanlara
karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında.
Aşklarım, inançlarım işgal altındadır
tabutumun üstünde zar atıyorlar
cebimdeki adreslerden umut kalmamıştır
toprağa sokulduğum zaman çapa vuran adamlar
denize yaklaşınca kumlar ve çakıl taşları
geçmiş günlerimi aşağılamaktadır.Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında.
Ve rüzgar buruşturuyor polis raporlarını
kadınlar fazlasıyla günaha giriyorlar
bazı solgun gömleklerin çözük düğmelerinden
çelik tırpan gibi silkiniyor çocuklar
denizin satırları arasında.
Gece arsızca kükrüyor paslı beyninde şehrin
küfre yaklaştıkça inancım artıyor.Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında
öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan
saçlarım çok yoruldu gençlik uykularımda
acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman
acıyla uğraşacak yerlerimi yok ettim.
Ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın
başından başlayabilirim.(1972)
Yorumlar
Yorum Gönder