of

sokakta bi ceset var başında dönüp duruyorum gidiyorum, kokuk kesilince koşuyorum pisliğin içine onu bi parçam yapıyorum beş kez gidiyorum kolumdan yaka paça çekip çıkarıyorlar bu kez dönmem diyorum elimi tutan yedinciye pay biçmiş cesetim de peşimden geliyor kokusu bitmiş yokluğunda anlıyorum  varlık ve yokluk 1 "şey" oldu adı kaygıymış yokluğu çiçeklerim ve gökyüzüne iç çekişim gidiyorum geliyorum ceseti cebime koyuyorum elimden çekip çıkarıyorlar elimi çekip çıkarıyorlar azarlar, küfür, cinnet kültür ve kıyamet bu sokaktan çıkıyoruz iki kişi, iki çift el başka zıtlık göremedik

 nerdeyim? bir dilek Yaşamak biraz ergenlik sanırım. Kendini bulmaktan ibaret. Artık kaybolmuyorum. Haritam bilinmezlik. Ev yok. Evin olduğu yerde kaybolmak denilir. Ev yok. Sokaklar aynı yabancılıkta. Mekanlar aynı farklılıkta. Ev  yok. Durmadan hızlı hızlı yürüyorum. Farketmeden 64 kırık taş toplamışım. Kazıyorum ama bir yolum yok. Dilek var. Dilek denir. Oraya bir doğrultuda değil keşifle yürüyorum 7 ekim 2022

çekiç sende sanıyorsun kırdığın ben değilim intiharımdan birkaç gün öncesi, yaşamak için bir önceki günden taarruzum ben saldırıya geçemiyorum, önce toparlanmalıyım manipülasyon ve aniden beliren makas rayları  raysız yerlere dalıyorum hiçbir işçi ölmüyor ben beyaz yakalıyım iki bin kelime kapitalizme çarkları nasıl da beraber döndürüyoruz içimden komüsyonlu iş yaptırma fantezisi geçiyor hayatım iş yapmamak üzerinden para kazanmaya dayalı komisyon ve emlakçılık hile ve hurda faiz ve yoktan para kalanı da ederi de benim ışık yanıyor umarım buraya gelmezler diyişim ısrarla sözümü keserler bir narsist seslenir nehirdeki yansıması benim para verecek misin hayatsızlığıma yatırışımkalbime acizce reddedilmeyi beklerim ve belki de labirentlerim bu yüzden sivasın s’si hayallerimde kısacık kestiririm saçlarımı kadınlığım kadınlığından azalır benimkini kime vermişler östrojenim az reglim geç bir ayın çeyreği kanarım kimden kısmışlar bantları var yatırışım kalbime reddedilmeyi beklerim sabitlikler

şehirler geçtim ülkeler aştım istanbulun denizine düştüm geri esnedim yine bir bahar yalnız değilim ama yalnız her yaz asıl ölümüm gerçekleşir her yaz asılmışım ayak bileklerimden  haritanın ucuna doğru ölümüm gerçekleşmiş bir kedi değilim ki benim canım sonsuz bu yaz bodruma gidiyorum pembe seven her kadın gibi portakal suyu kruvasan beş çeşit ayakkabı dedikodu nefret ve bedel zammı hatırlamak ve ürkek gergin ve kontrolü duygunun büyümüş bir kadınım artık kendimden onyedi diye bahsedemiyorum çıtırlığım kalsın diye içime C vitamini banıyorum sekiz sene sonra metroda  yaşamama şahit biri tarafından işe götürülüyorum Nisan 7,2022