yanık yumurtalıkların
özenle yaktırdığı doğallığından bir kase koy poşete sakla ilerde çocuklarına göster bak bunlar yumurtalıklarım şayet doğarsalar. kayıp giden çizgiler içinde kara çarşaflı bir punk görüyorum beş vakit namaz kılıyor günleri tersten elleri düz ama, bir oradan yırtıyor sonra çarşafını. diyorki secdede kalacağım ve çilekeş olacağım kendine yüz metrelik bir ev ördürüyor içinden çıkmıyor kara çarşafını asıyor odaya aslında asamıyor çarşaf uzunmuş sonra soyunuyor yaratıldığı için şükran duyuyor yalandan-mış kendinden sakla sonra çocuklarına göster neden doğallığını kapattı bir kumaş parçasıyla neden utandı tanrının yarattığı bedeninden herkes onun gibiydi neden herkes saklardı ayıp mıydı öyleyse doğmak? yaratıldığını saklayıp kötülüğü ifşa etmek neydi ayıp mıydı yaratılmak? tanrısı ona kapan demişti. belki de fare kapanıydı dediği ama durdurup soramadı çarşafını ütüledi gözlerini kapadı erkeklerin açık gözleri