of

ormanda ayaklarıyla yürüyen kuşlar bir insan artığı ile tanışır gökyüzünden fırlatılmış bir tel birikintisi kanatlarıyla uçururlar metali bir ağaç kovuğunda  yeni masaları arkadaşları organik yem merdiven metal tüyler anlaşılmaz bakışlar eşliğinde bir ötüş telleri koparırlar bir kafesi bilardo masasına çevirirler, merdiven kafesin şifresi kanatları bedenlerinde uçan bir yaratık insanlardan bahşedilen suni bir çıkarıcı!                        tanışmamışlar hiç yırttılar gagalarıyla kanatlarından uçuşan tüyler, kokular neşe ve sesler hışırtı artık asma yerinden dala kondurulmuş bir masadır kafes kuşlar hayret içerisinde                        hiç tanışmamışlar! organik yemlerin üzüntüsünde  saklarlar misafirlere "biri gelirse çıkarırız" renkli her şey güzel midir? parıldayan? cam gibi peki? kuşlar kristal içmez. sadece üzüm.                      hiç tanışmamışlar hiç, insanlar merdivenlerde yürürken yürütürken hatta merdivenleri onlar uçup gitmişler.  uçup kanatlarıyla açıp kap

böğrümde konaklaması ücretsiz düşüncelerim en büyük yemeği aç kaldığında tepiniyor  duymuyorum düşüncelerim en büyük yemeğim! aralıklı orucum yok,  sağlıklı olma biçimim özgürlük yemek benzin, içim bir han konaklaması ücretsiz kırmızı turuncu yayılan balçık,  yumuşak ama tiksinç şey

 pek çok şey denedim bugün. çizdim, biçtim, yattım, baktım konuştum nefes aldım bedenimi dinledim. en çok yazdım. renklerle yazdım. "içimden" içimde hissettiğim, tanıdık bir misafir "içimde" turuncu ve yayılan merkezimden ucuma kaplayan, kelimeleri kaplayan, tanıdık bir misafir eskidende gelirmiş, yeri varmış çay bardakları farklıymış ona özel  yaldızlı güzel raflarda saklanmış. bir taşınma hadisesinde kaybolmuşlar şimdi sizi nereye koyayım bilmiyorum. yeni bir hazne mi yapsam? beklesem gitseniz mi? az durmak makbul derler? eli bıçaklılar biri söz kurdelesi kesiyor öteki, bir yerden sonra alıştım inanın size zahmet olmasın, falan mütevazilik değil inancım yok iyilik vermeyenin alışı nefrettir  misafirdir nefret az durmak makbul