of

babamın ismini düşünüyorum ironik bir benzetme oluyor sana bunu bir tek ben anlıyorum siyah kuğuları buldum sevgili önerme beni de sal yalnızlığıma birkuş olup eriyeyim nehirlerinde seni unutmak için harcadığım zaman diliminin ikibuçuğuncu ayındayız virgül koyuyorum sohbetlerime sonra bir el ilanı kapımda, üstünde babamın adı var bir el ilanı başımda rüzgardan yüzüme yapışmış, avare koşuyorum koşuyorum düşmüyor yüzümden kağıdın yalnızlığın düşmüyor gözümden hasan'da artık vapurda o bir siyah kuğu önermelerin çeliştiği bazı filozofları üzen bir siyah kuğu. kesme işareti kullanmışsam bilin ki mesele mühimdir. benden daha mühim meseleler boşluklar, zırvalıklar, yitip gideceğiz unut yavrum insan nasıl bilinçli olarak hafızasını silmeye çalışırdı bu düpedüz nankörlük! ünlem koyuyorsam bilin ki mesele mühimdir siyah kuğum, dizlerime yatıp kendini ifşa ettiği gün yeşil kanepeleri kırmızıya boyadığımız gün her şeyin sır kaldığı o minik gün