güzelimin güz'ü

ayakkabımın teki kayboldu baba.

aylardan ekim
içimde nisan
yağmurlarım yok
ellerim kar
baktım yalancı bir güz
ufaktan ufaktan hani burunlarımın arasından 
yitip giden bir piyano 

aylardan ekim
içimde yalancı bir buz
eriten yine bir kaç insan organı
ve akdenizin tuzlu suları

babam beni bıraktı
ayakkabım ankarada
diğer teki ya sakarya ya yurdum dışı
içimde binbir insan

ayaklarım istanbulda

inanmadığım duygulara satırlar veririm sandınız
ne dediğimi bilmeden yorum yaptınız
ben daha açık cümle kuramam dedim


kalan perdeleri güzünden dişledim
dilim kırmızı kumaş parçaları
iğrenç tadı var
giy şu ayakkabıyı iyice tribe girdin
bu da posthödern şiyir

çocuk ellerime sağlık
ve bitmeyen güzlerime

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

bir çiçek kanıyor

rastlantı ve kaos 2006

yeni çaycımız harika usta