bu şiir bitmez

 Biraz düz gidelim mi?

buradan mı
elimi tut
bu ağaç güzel
aslında burası dümdüz çimen
apaçık
elim böğründe
bak bu kısmı yeni öğrendim
     böğür-

her neyse şelalem, bak biz senle
tam iki buçuk gündür oturuyoruz
sen unutmuşsun yine tabi
ama elim böğründe, söylemesi zor tabi ama yine de söyle


bak bir harf çıkmış ikimizden
içimizden
bir kaç müzik
sen çok çok eski ırklardan çalmışsın bu son söylediklerini
özel mülkü kamu yararına kullanmışsın
gülümsemişsin sonra
hırsızlık diyorlar halk arasında

güneş gözünü acıtmış
kızılderileri düşlemişsin

biraz düz gidelim
şelale

bu çimen yeşil
bu çimen-sen

acımasızca sigaranı vurdun yeşillere
ben de onları içime çekmeyerek katlettim
özür dilerim
parasını vereceğim
yani, elmalarla takas ederiz olur mu?

kaç müzik söyledin
yer değiştirdik
böğrümde
göğsümün hemen üstünde otuz altı buçuk derecede bir insan eli
bütün varlığı el kadardı
çimenlere söndürdüm
belki de yanlışlıkla orman yandı


bana aynalara bakma dendi
ne çok severdim sessizlikte izlemeyi yüzünü
şimdi pek göremediğim
unutmamın imkansız olduğu
içi mora çalan dışı yeşil yüzünü
şeftali, erik elma falan herhangi biri değildin
belki avizeydin

siz anlamazsınız
saçma sapan isimler takmayın duygulara
ne dedim posthödern dedim

bu yol çimen çamur
bu şiir bitmez
makasla
buradan yalayınız

böğrümde sesler
elinden tuttum
elinden sevdim
güzel uyu hiçbir şeyim