çamaşır tellerinin hikayesi.

dünyanın en boktan işleri bunlar
siverekli diyor,
ben nerden bileyim en iyisini sen bilirsin.
haklıdır.
yalnız benim hakkım yoktur kendimde

nefes almak için çıktığım bu balkondan
çamaşır tellerine takılarak atlıyorum
her gece rüyamda gördüğüm gibi.

atlıyorum,
bir kelebek olsam dediğin gibi
uçar giderdim
anamın karnından öğrenmeden çıkmışım
çamaşırlıklar uzun uzun
ben de uzun
çarpıştık
kaybettim
üç beş haplıya esir gittim
düşmedim ama,

kısa olma ihtimalim seni öldürdü.
yüzünde fazladan kıl olan bir adam
geldi
o da beni öldürdü

mutluydum, çünkü iradem hakkım olan hayatımı elimden almış.
üzgünüm, çünkü hayatım ortak alanmış
ve ben bazılarının salonunu yıkmışım

banyoya girdim,
su,
temizlemedi.

yağmur yağdı
geri döndüm
hala paslı

gelirim dedin
senden de medet ummadım

başkası geldi
biraz erken.
sonra bir hap içtim bende
doğmamış çocuklarımın anısına.

bir dahaki doğacak siverekli.
doğsun
saçlarını okşayalım
onu koruyalım
kendimizi de.