özdiyarbakır 17:30

kaç kere otobüs biletlerine bakmış, uçaklarla denk getirememiş
bir türlü uçamamış
ve eskisinden daha çok korkmuş.
biri diyarbakırı suriye sanmış
öbürü, diyarbekir gibi,

aldattım sanmış ama asla
aldanmamış.

ben yaşadıklarını yazan
ve yaşamadıklarını öpen bir insan
sen uzak
yol on sekiz saat
yüz lira
,
üstüne kaza ve taciz.

sana kavuşmak pahalı
senden uzaklaşmak
,

öldür dersin gül güzeli.


özgür sandın kendini,
nerrantsula sandın kendini
sen
kendini
kendin harici,
her şeyden biraz sandın.
değildin.
bir adın var dı
ona sahip çık.
bir kaderin var dı
onu boz.

biraz adam ol.


yani, duygusuzum der ama en büyük ihtiyacı
sarışmak.
yani, ben umursamazım der ama en büyük sevinci
takdir.


utanıyorum, çünkü neye sahip çıkamadığımı bilmiyorum.
üzülüyorum
en çok da durup dururken sorun yaratabildiğime.

her şey normalliğinde ilerlerken
ben yürümeyi unutuyor gibi.
ayaklarımın işlevini hatırlamamış gibi.

öpsem bebek gözlerinden

nerrantsula, çocuğunu öptüğünde kıskanma derdi.
çocuğu kıskanırdı
söylemezdi
en sonunda öldürürdü Marco'yu
sokak kızı, sokak kızı kalmaya devam etti


ben sana şiir yazmaya.

bir sürü kuru gürültü parçalar sevgimizi
ey kader