üç beş aydır mutluluktan şiir yazamamak bazen yatağına sinirlenip karalamak en nihayetinde biraz, huzura kavuşmak. yaşı kırk ellerinde torbalar gidiyor, gidiyor fazla gidiyor ama her şeyi çabuk yapıyor. ekmeğe basıp namaz kılanlara pek dayanamıyor papaz aslında ama en yakın arkadaşı müslüman. bazen yaşı onaltı, günümüz mecralardında engelliyor çok black mirror izlemiş hedefini grileştiriyor. sesini duymuyor her şeye dayanır bazen arkadan dört metrekarelik yerinde sahiplenebildiği bir kendisi ne üç bavul eşyası ne yaşı, bir kendisi. o da en sevdiği kalemini vermiş sevgilisine. tersten yazmaya çalışmış canım onyedi kırkında, ilk garipliği biraz seviye atlamış gecenin buçuğunda bim poşetine kusmuş hiç kulaklarına takmadan uyur mu? sonra kadınlar gelmiş üç yarım bir tam etmezmiş 3.33 (devirli) artık sevdiklerime şiir yazmıyorum nasıl olsa onları da bir gün sevmeyeceğim. hedefim direkt, sevmediklerim. sevmemek, sevmeyi yok olmak, varolmayı...
Yorumlar
Yorum Gönder