son yıl beş kez açıp kapadım valizi,

üşenmedim sığmak için sıkıştırdım

fark ediyorum ki sığmak için hep sıkıştırmışım

alan kaplamaktan korktum

hep unufak ettim kendimi

her gitmeye yakın, her yere saçılırım


paketlemek gerek bedenimi,

duvara dökülenler, yere saçılanlar

ordan burdan çıkanlar.


her gidiş beni heyecanlandırır.

varışım nereye?


şükür ediyorum, 

Herman hesse ile aynı dağa bakıyor

ve bu ağaçların yazdırdığı şiirleri okuyoruz

yetmiyor

resmediyoruz

bir ressamsevinci ve şairhüznüyle

aşkyorgunu değil yaşamasıyla

yeni bir kimlikte kendimi buluyorum


ve ne çok almanmışım

her yere erken giden,

biri kuralı bozunca homurdanan,

keyfine ve delirmeye saat biçen.


ne çok almanmışım, 

fransaya ve italyaya yakın, 

şarabı sevip birayı bırakmayan


zamanında kürt oldum

boşluğum bir türktü

şimdi auslander, 

boyalarım ben

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

buruşmuş,

su meselesi 2025

aber auf Deutsch