13.11.24 ilk şiiri

 öfke
kırmızı ve çılgın
fuşya ve magenta arasında gidip gelen
bir ring yolcusu,
gelenleri beklemiyor
               çarpıyor ve geri kaçıyor 
               gibi,
biri birinden kaçıyor gibi bir gidişi

patlayan sıkınca içinden çıkan
durmayan
patlayan
süblimleşmeye doğru

bela okuduğun son kadehin banyoya koşuşu
ani bir deprem, asfaltın üzerindeki su için
bekleyen değil
sallanan

öfke,
nefes tutuş

bırakmayı unutuş


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

buruşmuş,

Resim
üç beş aydır mutluluktan şiir yazamamak bazen yatağına sinirlenip karalamak en nihayetinde biraz, huzura kavuşmak. yaşı kırk ellerinde torbalar gidiyor, gidiyor fazla gidiyor ama her şeyi çabuk yapıyor. ekmeğe basıp namaz kılanlara pek dayanamıyor papaz aslında ama en yakın arkadaşı müslüman. bazen yaşı onaltı, günümüz mecralardında engelliyor çok black mirror izlemiş hedefini grileştiriyor. sesini duymuyor her şeye dayanır bazen arkadan dört metrekarelik yerinde sahiplenebildiği bir kendisi ne üç bavul eşyası ne yaşı, bir kendisi. o da en sevdiği kalemini vermiş sevgilisine. tersten yazmaya çalışmış canım onyedi kırkında, ilk garipliği biraz seviye atlamış gecenin buçuğunda bim poşetine kusmuş hiç kulaklarına takmadan uyur mu? sonra kadınlar gelmiş üç yarım bir tam etmezmiş 3.33 (devirli) artık sevdiklerime şiir yazmıyorum nasıl olsa onları da bir gün sevmeyeceğim. hedefim direkt, sevmediklerim. sevmemek, sevmeyi yok olmak, varolmayı...
allam devamı nerde bunun

su meselesi 2025

kaynayan bir tencere altını kısmak anlamsız kimse bu kadar makarna yemeyecek! doyur da doyur önlemler  görünürde riskli ve cesaretli atlayacağın yere gizli branda çeker bu kadar suyun anlamı yok ve su, akan bazen kaçak bazen gürül gürül bazen patlayan akan durmaz hiç o. tüm kavgam seninle bu yüzden mi? su bana benzeyen? söndüren tüm ateşleri kızdıran tüm ateşleri! sakinleştiren bastırınca korkutan boğan kaldıran batıran durmaz hiç o. seninle ben su ve su tuttukça tutan, kuraklaşan tutan. içmek ve işemek bırakmayı bilir su ondan öğrenirim. kapalı bir toprağın içinde sessizce akar içim gider,  oradan akar durmaz o. akar. kaynayan tenceremin altına elimi koyuyorum yanmıyor üşümüştüm ısınıyorum. ellerimle suyu izliyorum ben de oracıkta akıyorum. durmaz hiç o. 30.07.2025
allam devamı nerde bunun

aber auf Deutsch

 veda etmeden kaçarcasına bıkmış bir ayrılığın ensesinde her değişikliği kurtuluş görüyor belirsizlik onun yoldaşı,  tutamadığı duygularına yetecek bir kap yok kaynamış suyun kapağı kapalı pişirecek maddenin tüm hallerinden geçti artık. değiştirince bir fügün ortasında kurtuluşu aradı tekrar geçince gölün kenarından o üstünden geçilen baz istasyonundan balkondan ve karlı sokaklardan , belirsizlik ve değişim kol kola onun arkadaşı. kimse gibi korkmuyor öyle gerine gerine çarpa çarpa arabalara, eski dostlara, başkalarının korktuklarına. kendi hariç. bırakıp o sevmediği buz gibi odada tüm hayatını iki saate sığdırdı içinden geldiği Y kromozomuna yeşil sandalye sığmadı. parçaladı. sığdırdı bir eşeğin üstünde sallana sallana döndü köyüne. özlediğinde bulduğu bir başkası. yeni bir fügün içinde eskisi hata vermiş bir sistem tekrar gidecek. hiç olmadığı kalabalık aslan ve akrep burcunun buluştuğu yer o ışıkların içinde, kolunda kocası. korkmadan bir fügün ziyareti şimdi yeni bir füg a...
allam devamı nerde bunun