gidilen,

 bence bu çevremi saran
kaskatı ve suyla hafifleyen
azalan ve yutkamadığım,

nefes alırken yanaklarımdan çektiğim burnumu
yokluğun yalnızlığıdır, diyebilirim

diyebilirim ki her masada kendini birden koyan 
boşlar gidince gelen ve asıl tahta kurulan
yalnızlığıdır varlığımın.

anlaşılmamak, sevilmemek falandır değil
düpedüz
bilinen ve en alışıldık gidilen aşağılık histir
benimki, olmayışımdır

zıplarım
anlatırım
burdayım!
bak!
burdayım!

ve görülmez.
dağlar delinir, bir bölümü geçer bedenimden
görülmez
bacağım kopar görülmez.

görülmez.

en alışlık gidilen his.