onlar bu kalbin ağırlığını bilmiyordu



onlar bu kalbin ağırlığını bilmiyordu

yürüyorum, sırtımda kendim
ve ağırlığımdan eksi taşıdıklarım
bazen durup ayakucumu görmeye çalışırım
açlığım peşimi bırakmaz,imkansızdır burda normal olmak

topluma uydurduğum kurallar hakaretmiş
kendi kuranımı yazdım diye astılar beni
bu ilk değildi,
ölüp evren değiştiririm dedim
öldüm birkaç kez,

her seferinde olur dedim
ayak ucum benden ben kadar uzakta
ağırlığım dünyanın yükü
diyorum artık askılıklarda bana bir şans vermez

evirip çeviriyorum mantıklı bi açıklama bu yaşama,
bana en mantıklı gelen içinden çıkışım bir kadının
sonra sonra emeklemem, yürümem,
          gerisi hep burada kalmış
düşmüşüm yürürken
kalkamamışım
dizim bugün kanamış

bir ışık bekledim minik
orada inanmam vardı
pek inanmadım
evirdim çevirdim
bakarken güzel
bir ışık dedim, biliyorum kaynağı güneştir
en azından aydınlatır beni elleriyle

öğrenemedim kendi ışığımı sevmeyi
parlak mavileri değiştirip cami sarısı taktım
mümkünse gittiğim her yere taşıdım
ampül ve perde, güvenli alana izimdir


 onlar bu kalbin ağırlığını bilmiyordu

elimde taşıdığım
incitmek istemediklerim ve ben
bir organ ve yerçekimi
taşıyan elli kilo etim
yeryüzünde kapladığım bedenim
kamburum çıktı bu sevgisizlikten yüreğimin

,

çocukluğumun saçı kısaydı
elime değenlere şiir okudum
beni duydu ve bazen ketumdu
sazı dinledim belki o değer diye
sonra dediler intihardır yolun sonu
        sen yer yön duygundan asıldın




 ben o kaldırımın soğuğunu yedim


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

bir çiçek kanıyor

 büyüyor filizim iki saniye düşünmeden toprak açıyor ucundan  bir kesi damarında çiçeğin, eline suyu geliyor düşününce pek çok hatam vardı hiçbirini silmedim falçatayla,  baştan başlayabilirdin bir bebek doğurdum onun yerine kıvrana kıvrana artçıların içinde akıyor akıyor içinde hayatı damarın ölüyor sanıyorsun tanımadan onun rengi buymuş, bilemedin yanlış şık yok bu bir anket içlerinde en doğrusu var: yaşamak tersi senin güzelindir onun rengi buymuş akan rengi kırmızı ya da mavi onun rengi buymuş
allam devamı nerde bunun

rastlantı ve kaos 2006

 Raslantı ve kaos seçtiğim sokağın nedeni bu kalabalığın geçişi izlerden bilmediğim bildiğim birkaç maske içinden bu sokağa uygun olanı seçiyorum üzülüyorum en az seçtiklerim en yabancı olduklarım yüzümde oturmayan yerler var pot duruyor boyamışım özenle, gözlerimde siyah bir kalem dudaklarımda bana ait olmayan bir renk süslemişim, planlı bana ait durmuyor sokakta ierliyorum hiç görmediğim yerler bu maskeyle hiç bilmediğim kişiler sorular kendimden kopuyorum kendi sahteliğimden burası değil! yanlış yere geldim yolun bir parçası yahut bilemiyorum şiirlerim, çocukluğumun acı çiğ hüznü, bugün bir yemek oluyor tadı henüz beyaz ses 
allam devamı nerde bunun

yeni çaycımız harika usta

bir fabrikanın yeni alınan bantı çalıştırmayı bilen herkese anlatıyor bir fonksiyon işliyor                        gözleri nokta olan ve yeşil giriş bilgisi merhaba, kapatış allahın selamı. işleyiş niyeti gözetir maskelerin içinden, dışından, iki maske arası  görünen etiğin biçimi şekillendirir dudağının üstünde beni olan biri açıcısı bu makinenin, 40 volüm fazla diyordu, 20 tam ortası  ancak süre uzun bekletir kafatasının içi yanar bi bedeli var yaşlıların tabelası cefa bu dünyanın stajyeri bantının üstünde çay bardakları, herkese dağıtıyor niyeti iyi, bazısında fare zehri, niyeti iyi, ford sisteminde bir ilk iyi niyetiyle çay sulama müessesinde şeker yok tatlılar sadece boş kirli bardaklarda içicilerin bir teşekkürü, bulaşıkçısı iyi niyet, niyetine sağlık 4.8.2023 -should have some paint for that-
allam devamı nerde bunun