āne

iki çocuk
bir kadını
anne
        edemiyor.


doğuyorsun 1
belki ilksin diye her şey farklı
doğuyorsun 2
karşılaştırmalar boyun kadar
sen büyüdükçe seninle artıyor
bakıyorsun ki anne böyle biri
büyüyorsun, anneler artıyor gözünde
gördüğün şeyin manasını evde bulamıyorsun

ele avuca sığmıyorsun artık
bu kuşu annesi yuvadan itmiş
ama uçmayı öğrenemedinden tüm acısı.

benim boşluğum öylesine büyük ki, ne koysam dolmuyor

damacanayla mı girelim bu hayatın edebiyatına
kimisine bir türk kahvesi yetiyor
bazısı bir bardak çayla sevişiyor

bize, diyorum
hiçbir
zaman
yetmeyecek.


göstermemişler ki, ne bilelim.

en çirkin adamları sevdim.
nesnel bir çirkinlikti. ben severken bile güzelsin diyemedim.
benim sevişim sanattır, o bile güzelleştiremezdi bir çirkini.

en çirkin adamları sevdim
sanıyordum ki ben de böyleyim,
yakışırız, eksikliklerimizle güzeliz
sanıyordum ki
her yerimden
                     eksiğim
beni ancak bir kusurlu kabul eder

onları o kadar güzel sevdim ki, onlar da beni terkettiler
aynaya baktılar, ve dediler ki "ben de bir güzele yakışırım öyleyse"

en çirkin adamları sevdim
onların kırıntısına kandım
çünkü ne kolumu öpmüştüm o güne dek
ne de bir kadını


sırtımı dayadığım ve karnından çıktığım insanın
içinde koca koca delikler vardı
baktım mı duvarı görürdüm
yaslanamadım
annesizliği, annesi seven birinden dinleyemem
ama anlayamadım
iki çocuk seni anne edemedi mi?



güzelliğimi birinden mi duymalıydım
ikna edişim bundan mı
güzel miyim gerçekten?




beni sen doğurdun, yine sen öldürmek istedin
ben iki kez varolacağım