gidilen,
bence bu çevremi saran kaskatı ve suyla hafifleyen azalan ve yutkamadığım, nefes alırken yanaklarımdan çektiğim burnumu yokluğun yalnızlığıdır, diyebilirim diyebilirim ki her masada kendini birden koyan boşlar gidince gelen ve asıl tahta kurulan yalnızlığıdır varlığımın. anlaşılmamak, sevilmemek falandır değil düpedüz bilinen ve en alışıldık gidilen aşağılık histir benimki, olmayışımdır zıplarım anlatırım burdayım! bak! burdayım! ve görülmez. dağlar delinir, bir bölümü geçer bedenimden görülmez bacağım kopar görülmez. görülmez. en alışlık gidilen his.